بهمن چه بود؟
ما که نبودیم.. اما..
می گویند حال و هوایی داشت ایام انقلاب.
خیلی هیجان انگیزه همگام و همدل با تمام مردم یک کشور برای رسیدن به یک هدف تلاش کردن!
ای کاش این یکدلی و یکرنگی ادامه پیدا می کرد.
البته شنیدیم که تا تابستون 57 در شهرهای کوچیک خبرخاصی نبوده و تنها صحبتها و روشنگریهای مخفیانه بوده اما در ادامه موج خروشانی تمام کشور را در برگرفت.
و باز هم شنیدیم که این یکدلی و یکرنگی صددرصد نبوده اما هرچه که بود چون هدف اکثریت مشترک بوده مردم و احزاب به نوعی وفاق ملی رسیدند و رژیم پهلوی را سرنگون کردند.
اما آیا هنوز حس یکرنگی در جامعه ما زنده است؟!
متأسفانه در سالهای پس از انقلاب باید پیش بینی بروز اختلافات ریز و درشت می شد که انگار نشد!
توی ای روزگار احزاب سیاسی به فکر مطامع و منافع خود و هم حزبی های خود هستند.
به نوعی " هر که با ما همدم است، آن آدم است.." رواج یافته.
مسئولین کمتر به فکر مردم است در حالی که امام گفته بود وظیفه ی مسئولین خدمت به مردم است.
هرچه جلوتر می رویم می بینیم که آرمانهای انقلاب و امام کمتر در جامعه خریدار دارد و این نشان از عدم پیاده سازی ارزشهایی دارد که خونهای زیادی پای آنها ریخته ایم.
ضرب المثل سیاسی کشور ما شده: "در ایران دونفر به هم می رسند یک حزب می زندد و وقتی سه نفر شدند یک شاخه از آن در می آید"
یادش بخیر؛
می گفتند: "حزب فقط حزب خدا.."
می گویند حال و هوایی داشت ایام انقلاب.
خیلی هیجان انگیزه همگام و همدل با تمام مردم یک کشور برای رسیدن به یک هدف تلاش کردن!
ای کاش این یکدلی و یکرنگی ادامه پیدا می کرد.
البته شنیدیم که تا تابستون 57 در شهرهای کوچیک خبرخاصی نبوده و تنها صحبتها و روشنگریهای مخفیانه بوده اما در ادامه موج خروشانی تمام کشور را در برگرفت.
و باز هم شنیدیم که این یکدلی و یکرنگی صددرصد نبوده اما هرچه که بود چون هدف اکثریت مشترک بوده مردم و احزاب به نوعی وفاق ملی رسیدند و رژیم پهلوی را سرنگون کردند.
اما آیا هنوز حس یکرنگی در جامعه ما زنده است؟!
متأسفانه در سالهای پس از انقلاب باید پیش بینی بروز اختلافات ریز و درشت می شد که انگار نشد!
توی ای روزگار احزاب سیاسی به فکر مطامع و منافع خود و هم حزبی های خود هستند.
به نوعی " هر که با ما همدم است، آن آدم است.." رواج یافته.
مسئولین کمتر به فکر مردم است در حالی که امام گفته بود وظیفه ی مسئولین خدمت به مردم است.
هرچه جلوتر می رویم می بینیم که آرمانهای انقلاب و امام کمتر در جامعه خریدار دارد و این نشان از عدم پیاده سازی ارزشهایی دارد که خونهای زیادی پای آنها ریخته ایم.
ضرب المثل سیاسی کشور ما شده: "در ایران دونفر به هم می رسند یک حزب می زندد و وقتی سه نفر شدند یک شاخه از آن در می آید"
یادش بخیر؛
می گفتند: "حزب فقط حزب خدا.."
+ نوشته شده در شنبه هشتم بهمن ۱۳۹۰ ساعت 1:36 توسط علی طوافی
|
در این دنیای پرهیاهو که خیالات عرفانی ما از تپه های فکه تا کویر مکه گذر نمی کند و نه شهدِ خونِ شلمچه به دادِ ما می رسد و نه داغ پیروزیِ کربلا.. آنگاه تویی و تمام مشهدهای دنیا!